Een immaterieel-erfgoedpraktijk is een praktijk die leeft binnen een erfgoedgemeenschap, met beoefenaars en directe betrokkenen. Deze praktijk kan een processie zijn, een traditie, een artisanale techniek, een ambacht, … Het kan ook gaan om een onderdeel van een breder proces, zo maakt de Wildemannenloop bijvoorbeeld deel uit van de traditie van het Ros Beiaard in Dendermonde.
Ook de erfgoedzorg die de betrokken erfgoedgemeenschap uitvoert – bijvoorbeeld door de praktijk te documenteren, te ontsluiten, door te geven of erover te onderrichten – maakt deel uit van het immaterieel erfgoed.
Immaterieel-erfgoedwerking is dan weer de werking die een externe, veelal professionele, erfgoedorganisatie of -persoon opzet om het immaterieel erfgoed te borgen. Dit kan bijvoorbeeld een activiteit zijn van een museum, archief, erfgoedcel of expertisecentrum rond immaterieel erfgoed. Een immaterieel-erfgoedwerking krijgt best vorm in samenspraak met de erfgoedgemeenschap. Participatief werken met de betrokkenen van een immaterieel-erfgoedpraktijk is immers een cruciaal principe binnen de zorg voor dit levende erfgoed.
Gerelateerde vraag :