In Nederland definieert men immaterieel erfgoed als 'cultuuruitingen die door erfgoedgemeenschappen worden beleefd als erfgoed en hen een gevoel van identiteit en continuïteit geven. Dit immaterieel erfgoed wordt steeds opnieuw vormgegeven in samenhang met maatschappelijke veranderingen en in interactie met de sociale omgeving en van generatie op generatie doorgegeven.'
Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland (KIEN) geeft sinds 2012 uitvoering aan de UNESCO 2003 Conventie in Nederland. De organisatie wil immaterieel erfgoed promoten en toegankelijk maken in Nederland, de sector stimuleren en professionaliseren, de participatie aan immaterieel erfgoed bevorderen en de kennis erover vergroten. Daarvoor beschikt ze over drie “instrumenten”:
- het Netwerk: een breed overzicht van immaterieel erfgoed
- de Inventaris: vergelijkbaar met de Inventaris Vlaanderen
- het Register van Inspirerende voorbeelden van borging: vergelijkbaar met het Register in Vlaanderen.
Werkplaats immaterieel erfgoed werkt regelmatig samen met KIEN, als zusterorganisaties over de landsgrenzen heen, bijvoorbeeld door samen studiedagen te organiseren, kennis uit te wisselen en inzendingen voor de nationale inventarissen te beoordelen.